Door de jaren heen verbreed Van Lint de plastische samenstelling, ze wordt uitgebreid, wordt schoongemaakt en wordt blootgelegd: de gewrichten zijn flexibeler en ongebonden, de lichtgevende kleuren kiezen voor overeenkomsten die minder confronterend zijn. Door de prachtig georkestreerde passages van ingekleurde plannen, die Van Lint "de naden" noemt is de kunstenaar ongeëvenaard in het oplossen van de grafische constructie van kleur.

Hij vervolgt echter zijn zoektocht naar de sleutel van zijn composities, niet in pure verbeelding, maar in de waardevolle buit, hij duikt in de aanhoudende emotie die hem raakt, een klimaat, de kleur van een landschap, de speelse golven, de veranderende vormen van de hemel, de morfologie van een plant, de veranderende seizoensgebonden metamorfose. In 1974, het jaar waarin hij de verwijdering van een groot deel van zijn maag moet ondergaan, is Van Lint geëerd met een hommage aan zijn werk, een tentoonstelling in het Paleis voor Schone Kunsten te Charleroi.